ทีมนักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบเทคโนโลยีที่ประเมินแล้วว่ามีความเป็นไปได้ในการนำมาทำยาปฎิชีวนะเพื่อช่วยชีวิตโดยใช้แบคทีเรียในน้ำลายของหมีไซบีเรียตะวันออกสีน้ำตาล
ถ้าคุณมองเข้าไปในปากหมีสีน้ำตาลซึ่งเป็นหนึ่งในนักล่าอันดับต้นๆของโลก โอกาสที่คุณจะรอดชีวิตอาจไม่มีเลย แต่ทีมของ Rutgers และนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆได้ค้นพบเทคโนโลยีที่ประเมินแล้วว่ามีความเป็นไปได้ในการนำมาผลิตยาปฎิชีวนะเพื่อช่วยชีวิตโดยใช้น้ำลายของหมีไซบีเรียตะวันออกสีน้ำตาล
เทคโนโลยีที่ว่านี้ได้แก่การนำเอาแบคทีเรียจากปากของสัตว์ป่าหรือแหล่งจุลินทรีย์ที่ซับซ้อนอื่นๆที่มีคุณสมบัติในการฆ่าเชื้อไปใส่ไว้ในหยดน้ำมันเพื่อดูว่ามันสามารถยับยั้งแบคทีเรียที่เป็นอันตรายได้หรือไม่, ข้อมูลจากสถาบันการศึกษาแห่งชาติ
จากการศึกษาบอกว่า ยังไม่มีการสำรวจจุลินทรีย์ในสัตว์ป่าหรือแหล่งแปลกใหม่อื่นๆเพื่อที่จะทำยาปฏิชีวนะ จุลินทรีย์จากสัตว์ป่าอาจช่วยป้องกันพวกมันให้รอดพ้นจากจุลินทรีย์ตัวร้ายในสิ่งแวดล้อมที่พวกมันอาศัยอยู่ เทคโนโลยีใหม่ได้สร้างสายพันธุ์ของจุลินทรีย์ที่ถูกนำมาทดสอบให้กลายเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการสำรวจและค้นพบยาต้านแบคทีเรีย รวมถึงการสำรวจหาอิทธิพลภายนอกที่มีต่อไมโครไบโอมซึ่งได้แก่จีโนมหรือข้อมูลทางพันธุกรรมของจุลินทรีย์ในร่างกาย
คอนสตาติน ซิเวอรินอฟ นักสำรวจ, ผู้วิจัยร่วม และศาสตราจารย์ทางด้านชีววิทยาโมเลกุลและชีวเคมี แห่งมหาวิทยาลัย Waksman Institute of Microbiology และ Rutgers University-New Brunswick กล่าวว่า” มันเป็นอะไรที่น่าเบื่อที่จะมองหาแบคทีเรียที่นำมาผลิตยาปฎิชีวนะโดยการทดสอบมันในจานเพาะเลี้ยงแล้วดูว่าพวกมันสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียที่เป็นอันตรายได้อย่างไร เราจึงเร่งทำการกำหนดสเปคตรัมในการต้านแบคทีเรียในน้ำลายของหมีไซบีเรีย”
หมีถูกจับมาจากป่าแล้วปล่อยไป เทคโนโลยีได้ใช้เครื่องจักรที่มีกำลังในการคัดแยกน้ำมันหลายหมื่นหยดที่มีแบคทีเรียจากปากของหมีที่มีชีวิตและนักวิทยาศาสตร์พบว่า มีน้ำมันเพียงหยดเดียวที่ไม่มีแบคทีเรียประเภท Staphylococcus aureus ซึ่งเป็นสายพันธุ์แบคทีเรียที่มีประโยชน์ในการฆ่า Staphylococcus aureus ซึ่งได้นำมาผลิตยาปฎิชีวนะที่รู้จักกันก่อนหน้านี้แล้วคือ Amicoumacin
ซิเวอรินอฟกล่าวว่า หมีได้ถูกเลือกมาใช้อย่างกว้างขวางในการศึกษาวิจัยเพราะจับมันจากในป่าซึ่งสันนิษฐานว่ามีจุลินทรีย์ที่ต้องการซึ่งไม่ได้รับผลกระทบจากความเจริญของเมือง
การพิจารณาในส่วนหลังมีความสำคัญเนื่องจากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าความหลากหลายของจุลินทรีย์ทั้งหมดในร่างกายขึ้นอยู่กับอาหาร แต่จุลินทรีย์ดังกล่าวก็ลดลงอย่างมากในสัตว์ที่ถูกนำไปไว้ในสวนสัตว์ หรือคนในเมืองเมื่อเทียบกับคนพื้นเมือง
“การใส่แบคทีเรียสายพันธุ์เดียวลงในหยดน้ำมันหลายๆหยด ทำให้เราสามารถควบคุมการตอบสนองต่อการจู่โจมที่หลากหลายของยาปฎิชีวนะ ในขณะเดียวกันก็มีการทดสอบว่า จุลินทรีย์ในร่างกายของคนเรานั้นมีการตอบสนองและเปลี่ยนแปลงอย่างไรเมื่อใช้ยาที่แตกต่างกัน”
Source: https://www.sciencedaily.com